To twoja nauczycielka? – transkrypcja odcinka 17
Witam serdecznie! W dzisiejszym odcinku przeznaczonym dla początkujących poznasz następujące tematy:
-
zaimki dzierżawcze „mój”, „twój“ – mein, dein
-
pytania zaczynające się słowem na „w“, np.: wer – „kto“
-
pytania zamknięte
Transkrypcja jest do przeczytania na moim blogu www.niemieckizmoniką.pl. Po niemieckim słowie lub wyrażeniu, które wypowiadam dwa razy jest krótka przerwa na jego powtórzenie.
Zaczniemy od pytania, które już znasz:
Wer ist das? Kto to jest? Wer ist das?
Możliwa odpowiedź:
Das ist mein Sohn. To jest mój syn. Das ist mein Sohn.
Przyjrzyjmy się temu zaimkowi:
mein mój, moje mein
mein oznacza „mój” w połączeniu z rzeczownikiem rodzaju męskiego, lub nijakiego liczby pojedynczej, np.:
Das ist mein Kind. To jest moje dziecko. Das ist mein Kind.
Inne przykłady ze słówkami, które znasz z poprzednich odcinków:
Das ist mein Name. To jest moje imię. Das ist mein Name.
Das ist mein Land. To jest mój kraj. Das ist mein Land.
Das ist mein Beruf. To jest mój zawód. Das ist mein Beruf.
Das ist mein Schüler. To jest mój uczeń. Das ist mein Schüler.
Podobnie wygłąda zaimek dein – „twój”, „twoje” w połączeniu z rzeczownikiem rodzaju męskiego lub nijakiego liczby pojedynczej.
Das ist dein Student. To jest twój student. Das ist dein Student.
Das ist dein Friseur. To jest twój fryzjer. Das ist dein Friseur.
Das ist dein Job. To jest twoja praca. Das ist dein Job.
Das ist dein Vorname. To jest twoje imię. Das ist dein Vorname.
Das ist dein Abend. To jest twój wieczór. Das ist dein Abend.
Następną formą zaimka mein to
meine moja, moje meine
Zaimek meine występuje w połączeniu z rzeczownikiem w liczbie pojedynczej rodzaju żeńskiego – „moja“ lub rzeczownikiem w liczbie mnogiej – „moje“. Zaznaczam, że w niemieckim nie ma podziału na rzeczowniki męskoosobowe i tym samym osobnych form zaimkowych, takich jak moje, moi.
Oto parę przykładów z meine i z rzeczownikami już ci znanymi w liczbie pojedynczej:
Das ist meine Nacht. To jest moja noc. Das ist meine Nacht.
Das ist meine Schule. To jest moja szkoła. Das ist meine Schule.
Das ist meine Universität. To jest mój uniwersytet. Das ist meine Universität.
Das ist meine Ärztin. To jest moja lekarka. Das ist meine Ärztin.
Das ist meine Lehrerin. To jest moja nauczycielka. Das ist meine Lehrerin.
W tym miejscu chciałabym podkreślić, że w polskim możemy opuścić w powyższych zdaniach „jest” i możemy powiedzieć: To moja szkoła. W niemieckim jednak zrobić tego nie możemy. Zdanie: „Das mein Schule” – jest niekompletne i błędne gramatycznie.
Tak samo jak meine zachowuje się deine – „twoja“, w połączeniu z rzeczownikiem rodzaju żeńskiego w liczbie pojedynczej, oraz „twoje”, w połączeniu z rzeczownikami w liczbie mnogiej. Powtórzę tu, że jeśli chodzi o liczbę mnogą, to w niemieckim nie ma znaczenia jaki jest rodzaj, wszystko, co w liczbie mnogiej rządzi się tymi samymi regułami.
Parę przykładów na zdania z deine z rzeczownikiem w liczbie pojedynczej:
Das ist deine Hochschule. To jest twoja szkoła wyższa. Das ist deine Hochschule.
Das ist deine Arbeit. To jest twoja praca. Das ist deine Arbeit.
Das ist deine Sekretärin. To jest twoja sekretarka. Das ist deine Sekretärin.
Das ist deine Stelle. To jest twoje stanowisko (praca). Das ist deine Stelle.
Zaimki meine, deine łączą się też, tak jak wspomniałam, z rzeczownikami w liczbie mnogiej, np.:
Das sind meine Kinder. To są twoje dzieci. Das sind meine Kinder.
Das sine deine Kinder. To są twoje dzieci. Das sind deine Kinder.
Ponieważ nie znasz jeszcze słów w liczbie mnogiej ani tworzenia licyzbz mnogiej, zostaniemy przy tym skromnym przykładzie „Kinder“.
Przechodzimy do pytań zaczynających się słowem na „w“, np.:
wo gdzie wo
wer kto wer
was co was
wie ile wie
wie jak wie
woher skąd woher
Najprostszymi pytaniami tego typu są:
Wer ist das? Kto to jest? Wer ist das?
Was ist das? Co to jest? Was ist das?
albo:
Wo wohnst du? Gdzie mieszkasz? Wo wohnst du?
Kiedy pytanie rozpoczyna się właśnie takim słowem na „w“, to zaraz na drugim miejscu stoi czasownik. Należy to zapamiętać i przed wypowiedzeniem takiego pytania zobaczyć wewnętrznym okiem wszystkie słowa, a czasownik przesunąć w myśli na drugie miejsce.
Oto przykłady dalsze:
Wie heißt du? Jak sie nazywasz? Wie heißt du?
Wer bist du? Kim jesteś Wer bist du?
Woher kommen Sie? Skąd pan/pani jest, Skąd państwo/panowie/panie są? Woher kommen Sie?
Wie alt bist du? Ile masz lat? Wie alt bist?
Wie viel ist 2 + 2 ? Ile jest 2+2 ? Wie viel ist 2 + 2 ?
Was sind Sie von Beruf? Kim pan/pani jest z zawodu? Kim państwo/panowie/panie są z zawodu? Was sind Sie von Beruf?
Wo lebt ihr? Gdzie żyjecie? Wo lebt ihr?
Wie arbeitet er? Jak on pracuje? Wie arbeitet er?
Odpowiedzi na te pytania już dobrze znasz. Jednak dla przypomnienia powtórzmy:
Ich heiße Monika. Nazywam się Monika. Ich heiße Monika.
Ich bin Nadja. Jestem Nadja. Ich bin Nadja.
Ich komme aus Polen. Jestem z Polski. Ich komme aus Polen.
Ich bin 30 Jahre alt. Mam 30 lat. Ich bin 30 Jahre alt.
2 + 2 ist 4. Dwa plus dwa jest cztery. 2 + 2 ist 4.
Ich bin Lehrerin von Beruf. Jestem nauczycielką. Ich bin Lehrerin von Beruf.
Ich arbeitete als Verkäuferin. Pracuję jako sprzedawczyni. Ich arbeite als Verkäuferin.
Wir leben in Berlin. Żyjemy w Berlinie. Wir leben in Berlin.
Er arbeitet gut. On dobrze pracuje. Er arbeitet gut.
W zdaniach tego typu czasownik stoi na drugim miejscu.
Kolejnym punktem na dzisiaj to pytania zamknięte, alternatywne, pytania, na które można odpowiedź tylko „tak“ lub „nie“.
W języku polskim pytanie takie tworzymy ze słówkiem „czy“.
Czy jesteś z Polski? Bardzo często opuszcza się słówko „czy“ i powstaje:
Jesteś z Polski?
Pytanie to po niemiecku brzmi tak:
Kommst du aus Polen? Kommst du aus Polen?
Co trzeba wię zrobić, żeby stworzyć takie właśnie, zamknięte pytanie?
Należy przesunąć czasownik na pierwsze miejsce, potem podmiot i reszta, odpowiednia intonacja i gotowe. Oto parę przykładów na takie właśnie, alternatywne, zamknięte pytanie:
Heißt du Monika? Nazywasz się Monika? Heißt du Monika?
Bist du Thomas? Nazywasz się (jesteś) Thomas? Bist du Thomas?
Kommst du aus Polen? Jesteś z Polski? Kommst du aus Polen?
Bist du 30 Jahre alt? Masz 30 lat? Bist du 30 Jahre alt?
Sind Sie Lehrerin von Beruf? Jest pani z zawodu nauczycielką? Sind Sie Lehrerin von Beruf?
Arbeitest du als Verkäuferin? Pracujesz jako sprzedawczyni? Arbeitest du als Verkäuferin?
Lebt ihr in Berlin? Żyjecie w Berlinie? Lebt ihr in Berlin?
W tym miejscu mała rada z mojej strony:
Jeżeli chcesz nawiązać z kimś kontakt, rozpocząć rozmowę, unikaj tego typu pytań, bo odpowiedź na nie krótkim „tak” lub „nie” prowadzi do nikąd i nie sprzyja wartkiemu dialogowi.
Jak możesz poprowadzić taką prostą rozmowę z zaimkami mein i dein? I używając jak najmniej zamnknietych pytań ? Podaję przykłady pytań i odpowiedzi bez tłumaczenia na polski. Potraktuj je jako powtórkę. Nowymi słówkami mogą być:
jetzt teraz jetzt
auch również auch
hier tutaj hier
oder czy oder
Resztę słów powinieneś już znać, jeżeli jednak ich nie pamiętasz, to odsyłam do poprzednich odcinków dla początkujących. Wymawiam je tylko raz, żeby ten dialog był zrozumiały. Powtarzaj proszę każde pytanie i każdą odpowiedź.
Hallo, mein Name ist Monika.
Und du? Wie heißt du?
Hallo, ich bin Jakob.
Ich komme aus Deutschland.
Woher kommst du Monika?
Ich komme aus Polen.
Jetzt lebe ich in Berlin.
Wohnst du auch in Berlin, Jakob?
Nein, ich wohne in München.
Ich arbeite hier als Ingenieur.
Wo arbeitest du, Monika?
Ich arbeite als Lehrerin.
Ist deine Arbeit hier oder in Polen?
Ich arbeite in Berlin.
Meine Kinder leben auch hier.
Hast du Kinder, Jakob?
Nein, ich habe keine Kinder.
Wie alt bist du Monika?
Ich bin 30 Jahre alt. Und du?
Ich bin 40 Jahre alt.
Tschüs!
Tschüs!
To był krótki, przykładowy dialog, którego na razie nie za bardzo można rozwinąć, ale gwarantuję Ci, że wkrótce będziesz mógł/mogła dłużej porozmawiać. Postaraj się, nawet na tym początkowym etapie, zadawać dużo pytań, możesz naprawdę pytać się już o wiele rzeczy. Może nie jest to tak bardzo interesujące, ale poprzez najprostsze, najbanalniejsze pytania podtrzymasz rozmowę i możesz tym samym ćwiczyć swój język na żywo. Zachęcam cię do tego, żeby wykorzystywać każdą okazję do rozmowy po niemiecku, jeżeli mieszkasz w kraju niemieckojęzycznym, a dopiero zaczynasz się uczyć. Jeżeli żyjesz w Polsce, to ćwicz i powtarzaj razem ze mną, mam nadzieję, że Ci się to przyda.
Na razie kończę, przesyłam uściski! Pa! Bis bald!