Jak powiedzieć po niemiecku, że jest się żonatym, a jak, że rozwiedzionym.? Te i inne podobne pytania, trochę gramatyki i parę nowych słówek. Prosta lekcja, ale dużo się nauczysz, powtarzając za mną!
Jestem singielką – transkrypcja odcinka nr 11
Cześć! Mam na imię Monika. Dzisiaj przedstawię pytania i odpowiedzi na temat:
-
stanu cywilnego
-
dzieci
Będą również:
-
koniugacje czasowników „sein“(być), „leben“(żyć), „haben“(mieć), „wohnen“(mieszkać) i „glauben“ (myśleć, wierzyć, sądzić) w czasie teraźniejszym
-
negacja ze słowem „nicht“(nie)
Czeka cię również parę nowych słówek. Jak zwykle robię krótką przerwę po niemieckim słówku lub zdaniu. Powtarzaj proszę na głos. Transkrypcję możesz przeczytać na moim blogu: www.niemieckizmoniką.pl.
Chciałabym, żebyś dzięki dzisiejszemu odcinkowi nie tylko poznał/poznała nowe wyrażenia, ale również sięgnęła po wcześniejsze nagrania. Jeżeli dopiero zaczynasz poznawać niemiecki, ale również w celu gruntownej powtórki i utrwalenia posiadanej już przez ciebie wiedzy, możesz sięgnąć do odcinków nr1, 2 i 10.
Zaczynamy!
Wiesz już, w jaki sposób powiedzieć, jak się nazywasz, skąd jesteś i czym się zajmujesz zawodowo.
Ich heiße Monika, ich komme aus Polen und arbeite als Lehrerin.
Nazywam się Monika, pochodzę z Polski i pracuję jako nauczycielka.
Ich heiße Monika, ich komme aus Polen und arbeite als Lehrerin.
Znasz podstawowe zwroty na powitanie i pożegnanie, np.:
Guten Morgen! Dzień dobry! (używane rano) Guten Morgen!
Guten Tag! Dzień dobry! Guten Tag!
Auf Wiedersehen! Do widzenia! Auf Wiedersehen!
Bitte proszę Bitte
Danke dziękuję Danke
i jeszcze parę innych.
Wiesz, jak się zapytać o samopoczucie i na to odpowiedzieć, np.:
Wie geht`s? Co słychać? Wie geht`s?
Sehr gut, danke. Bardzo dobrze, dziękuję. Sehr gut, danke.
Znasz formalną formę „Sie”, pisaną zawsze dużą literą i oznaczającą pan/pani/państwo/panowie/panie
Poznałeś/poznałaś alfabet i koniugację czasowników „kommen“(przyjść), „heißen“ (nazywać się) i „sein“ (być) w liczbie pojedynczej czasu teraźniejszego.
Jeżeli jednak masz jakieś z tym trudności lub nie wszystko jest jeszcze jasne, odsyłam do wspomnianych odcinków nr 1, 2 i 10.
Pierwsze nowe słowo na dziś:
der Familienstand stan cywilny der Familienstand
Ich bin verheiratet. Jestem mężatką. Jestem żonaty. Ich bin verheiratet.
Ich bin geschieden. Jestem rozwiedziona, rozwiedziony. Ich bin geschieden.
A teraz mniej oficjalnie i bardziej szczegółowo:
Ich bin Single. Jestem singlem/singielką. Ich bin Single.
Ich lebe allein. Żyje sama/sam. Ich lebe allein.
Wir sind nicht verheiratet, aber Thomas und ich leben zusammen.
Nie jesteśmy małżeństwem, ale Thomas i ja żyjemy razem.
Wir sind nicht verheiratet, aber Thomas und ich leben zusammen.
Zanim przejdziemy do dalszych zdań, przedstawiam czasowniki „sein“(być), „leben“(żyć) i „haben“(mieć) w czasie teraźniejszym.
czasownik „być”
sein być sein
ich bin (ja) jestem ich bin
du bist (ty) jesteś du bist
er/sie/es ist on, ona, ono jest er/sie/es ist
wir sind (my) jesteśmy wir sind
ihr seid (wy) jesteście ihr seid
sie sind oni/one są sie sind
Sie sind Sie pisane dużą literą: pan/pani jest, państwo, panowie, panie są Sie sind
czasownik „leben”
leben żyć leben
ich lebe (ja) żyję ich lebe
du lebst (ty) żyjesz du lebst
er/sie/es lebt on/ona/ono żyje er/sie/es lebt
wir leben (my) żyjemy wir leben
ihr lebt (wy) żyjecie ihr lebt
sie leben oni/one żyją sie leben
Sie leben Sie pisane dużą literą: pan/pani żyje, państwo, panowie, panie żyją Sie leben
czasownik „haben“
haben mieć haben
ich habe (ja) mam ich habe
du hast (ty) masz du hast
er/sie/es hat on, ona, ono ma er/sie/es hat
wir haben (my) mamy wir haben
ihr habt (wy) macie ihr habt
sie haben oni, one mają się haben
Sie haben „Sie” pisane dużą literą: pan/pani ma, państwo/panowie/panie mają Sie haben
Przechodzimy do dzieci.
Ich habe ein Kind. Mam dziecko. Ich habe ein Kind.
Ich habe zwei Kinder. Mam dwoje dzieci. Ich habe zwei Kinder.
Ich habe keine Kinder. Nie mam dzieci. Ich habe keine Kinder.
Nie omawiamy na razie liczby mnogiej, więc przyjmij proszę tę formę:
das Kind dziecko das Kind
die Kinder dzieci die Kinder
Jak mogę powiedzieć, że nie jestem mężatką/żonaty?
Ich bin nicht verheiratet. Nie jestem mężatką/żonaty. Ich bin nicht verheiratet.
Mamy tu zaprzeczenie w formie słowa „nicht“, które zaprzecza czasownik i stoi za nim.
Ich bin nicht verheiratet. Nie jestem mężatką/żonaty. Ich bin nicht verheiratet.
We wcześniejszym zdaniu o dzieciach było jednak słowo „keine“. Zaprzeczenie to dotyczy rzeczownika i stoi przed nim. O tym też będzie wkrótce.
Jakie możemy podać przykłady z zaprzeczeniem „nicht“?
Ich heiße nicht Monika. Nie nazywam się Monika. Ich heiße nicht Monika.
Ich komme nicht aus Polen. Nie pochodzę z Polski. Ich komme nicht aus Polen.
Ich arbeite nicht als Lehrerin. Nie pracuję jako nauczycielka. Ich arbeite nicht als Lehrerin.
Er ist nicht verheiratet. On nie jest żonaty. Er ist nicht verheiratet.
Sie lebt nicht allein. Ona nie żyje sama. Sie lebt nicht allein.
Wir sind nicht geschieden. Nie jesteśmy rozwiedzeni. Wir sind nicht geschieden.
Wir leben nicht zusammen. Nie żyjemy razem. Wir leben nicht zusammen.
Ich glaube, sie ist nicht verheiratet. Myślę, że ona nie jest mężatką. Ich glaube, sie ist nicht verheiratet.
Da ist richtig, sie ist nicht verheiratet. To się zgadza, ona nie jest mężatką. Da ist richtig, sie ist nicht verheiratet.
Das ist falsch, er ist nicht geschieden. To nieprawda, on nie jest rozwiedziony. Das ist falsch, er ist nicht geschieden.
Usłyszałeś/usłyszałaś tu nowe słowa:
verheiratet zamężna, żonaty verheiratet
geschieden rozwiedziony, rozwiedziona geschieden
glauben myśleć, wierzyć glauben
allein sam, sama allein
richtig dobrze, poprawnie richtig
falsch źle, niepoprawnie falsch
Przyjrzyjmy się czasownikom „wohnen“ – mieszkać i „glauben“ – myśleć, wierzyć:
czasownik „wohnen“
„wohnen“ mieszkać „wohnen“
ich wohne (ja) mieszkam ich wohne
du wohnst (ty) mieszkasz du wohnst
er/sie/es wohnt on/ona/ono mieszka er/sie/es wohnt
wir wohnen (my) mieszkamy wir wohnen
ihr wohnt (wy) mieszkacie ihr wohnt
sie wohnen oni/one mieszkają sie wohnen
Sie wohnen „Sie“ pisane dużą literą: pan/pani mieszka, państwo/panowie/panie mieszkają
Sie wohnen
W tym miejscu słówko „wo“ – gdzie, np. W pytaniu:
Wo wohnst du? Gdzie mieszkasz? Wo wohnst du?
Wo wohnen Sie? Gdzie pan/pani mieszka? Gdzie państwo/panowie/panie mieszkają? Wo wohnen Sie?
I przykładowe odpowiedzi:
Ich wohne in Berlin. Mieszkam w Berlinie. Ich wohne in Berlin.
Ich wohne in Warschau. Mieszkam w Warszawie. Ich wohne in Warschau.
O szyku zdania, a przede wszystkim o pozycji czasownika będzie w następnych odcinkach.
czasownik „glauben“
glauben myśleć, wierzyć glauben
ich glaube (ja) myślę ich glaube
du glaubst (ty) myślisz du glaubst
er/sie/es glaubt on/ona/ono myśli er/sie/es glaubt
wir glauben (my)myślimy wir glauben
ihr glaubt (wy)myślicie ihr glaubt
sie glauben oni, one myślą sie glauben
Sie glauben „Sie“ pisane dużą literą: pan/pani myśli, państwo/panowie/panie myślą Sie glauben
Oto słówka związane z dzisiejszą lekcją i jednocześnie powtórka. Po słowie wpowiedzianym po polsku jest przerwa, żebyś powiedział/powiedziała je po niemiecku. Następnie słyszysz to słowo, żeby je sprawdzić.
stan cywilny der Familienstand
rok das Jahr, -e
dziecko das Kind,-er
żyć leben
sam/sama allein
żyć samemu allein leben
razem zusammen
żyć razem zusammenleben
mieszkać wohnen
w in
rozwiedziona, rozwiedziony geschieden
zamężna, żonaty verheiratet
gdzie wo
myśleć, wierzyć glauben
mieć haben
robić machen
poprawny, poprawnie richtig
błędny, nieprawidłowy falsch
świetnie super
ale aber
„nie“ z rzeczownikami kein
„nie” często z czasownikami nicht
Gratuluję, żu wysłuchałeś/wysłuchałaś do końca. Dziękuję, życzę Ci dużo słońca dzisiaj, albo jutro! Pa i do następnego razu! Bis zum nächsten Mal!