Jak spytać się o cenę? – transkrypcja odcinka 22
Cześć! W dzisiejszym odcinku przeznaczonym dla początkujących będzie mowa o rodzajniku rzeczownika, zastosowaniu znanych ci zaimków er, sie, es, parę nowych słów, a także liczby od 100 do miliona. No i oczywiście poznasz pytanie o to, ile coś kosztuje. Transkrypcję można jak zawsze przeczytać na www.niemieckizmoniką.pl. Zapraszam do słuchania!
O rodzaju rzeczownika stworzyłam już obszerne, oddzielne odcinki. Dzisiaj będzie bardzo ogólnie i skrótowo, dosłownie parę słów, a jednak całkowicie wystarczająco na tym początkowym etapie nauki.
Każdy rzeczownik ma swój rodzaj, który jest wyrażany rodzajnikiem. Są rodzajniki określone i nieokreślone.
Rodzajniki określone to:
der – dla rzeczowników męskich (Maskulina) der
die – dla rzeczowników żeńskich (Feminina) die
das – dla rzeczowników nijakich (Neutra) das
Możemy zamieniać rzeczowniki na zaimki:
der er der er
die sie die sie
das es das es
Mówimy tu o liczbie pojedynczej i o pierwszym przypadku.
Oto parę przykładów:
rzeczowniki męskie:
der Tisch stół der Tisch
der Sessel fotel der Sessel
der Stuhl krzesło der Stuhl
der Schrank szafa der Schrank
der Teppich dywan der Teppich
rzeczowniki żeńskie:
die Lampe lampa die Lampe
die Chouch kanapa die Chouch
rzeczowniki nijakie:
das Bild obraz, zdjęcie das Bild
das Bett łóżko das Bett
das Sofa kanapa das Sofa
Na etapie początkowym należy uczyć się rzeczowników wraz z jego rodzajnikiem. Jeśli jednak chcesz dokładnie poznać zagadnienie rodzaju rzeczownika odsyłam do wpomnianych przeze mnie odcinków.
Za chwilę usłyszysz krótki dialog z zastosowaniem rzeczowników wraz z ich rodzajnikami. W tym momencie wspomnę, że zapominanie rodzajników, pomijanie ich i mylenie jest domeną Polaków uczących się niemieckiego. Nie przejmuj się, że rodzajniki Ci uprzykrzają naukę, przyjmij je proszę z pokorą, a przestaną ci dokuczać. Powtarzam więc: Niech wejdzie Ci w krew uczenie się ich zawsze razem z rzeczownikiem.
Na początek podaje parę nowych słów potrzebnych do stworzenia zapowiedzianego dialogu. Zaznaczam, że jesteśmy w sklepie z meblami i wyposażeniem domu. Jak zwykle zachęcam do powtarzania słów. Swoim zwyczajem będę też wtrącać przykładowe zdania lub wyjaśnienienia, które wydają mi się istotne i są interesujące, gdy porównujemy język polski i niemiecki. Jeżeli pojawi się słowo, które nie jest tu przetłumaczone, to znaczy, że powinieneś znać je z poprzednich odcinków.
sagen mówić, powiedzieć sagen
np..
Was sagst du? Co mówisz? Was sagst du?
kosten kosztować kosten
Wie viel kostet das? Ile to kosztuje? Wie viel kostet das?
brauchen potrzebować brauchen
die Hilfe pomoc die Hilfe
Brauchen Sie Hilfe? Potrzebuje pan/pani pomocy? Brauchen Sie Hilfe?
finden znajdować, uważać finden
Wie findest du das? Jak ci się to podoba? Wie findest du das?
groß duży groß
klein mały klein
schön piękny schön
hässlich brzydki hässlich
gut dobry gut
schlecht zły schlecht
praktisch praktyczny praktisch
unpraktisch niepraktyczny unpraktisch
modern nowoczesny modern
unmodern nienowoczesny unmodern
teuer drogi teuer
billig/günstig tani billig/günstig
lang długi lang
kurz krótki kurz
das Sonderangebot oferta specjalna das Sonderangebot
Der Schrank ist groß. Ta szafa jest duża. Der Schrank ist groß.
Das Bett ist klein. To łóżko jest małe. Das Bett ist klein.
Der Sessel ist schön. Ten fotel jest piękny. Der Sessel ist schön.
Das Bild ist hässlich. Ten obraz jest brzydki. Das Bild ist hässlich.
Die Lampe ist gut. Ta lampa jest dobra. Die Lampe ist gut.
Das Sofa ist schlecht. Ta kanapa jest zła. Das Sofa ist schlecht.
Die Couch ist praktisch. Ta kanapa jest praktyczna. Die Couch ist praktisch.
Der Tisch ist praktisch. Ten stół jest praktyczny. Der Tisch ist praktisch.
Der Teppich ist modern. Ten dywan jest nowoczesny. Der Teppich ist modern.
Czy zauważyłeś/zauważyłaś zasadniczą różnicę między zdaniami polskimi i niemieckimi dotyczącą przymiotnika? Tak, przymiotnik występujący tu za rzeczownikiem i na końcu zdania pozostaje w języku niemieckim w formie podstawowej, wyjściowej, nie otrzymuje żadnej dodatkowej końcówki. W poskim jest oczywiście inaczej, przymiotniki zawsze dopasowują się formą do rzeczownika, w niemieckim jest tak wtedy, gdy przymiotnik występuje przed rzeczownikiem. Wtedy musi mieć odpowiednią końcówkę.
Jest jeszcze jedno małe słówko, które w kontekście dzisiejszego odcinka oznacza za.
zu za zu
Np. w zdaniach:
Der Tisch ist zu groß. Ten stół jest za duży. Der Tisch ist zu groß.
Der Teppich ist zu lang. Ten dywan jest za długi. Der Teppich ist zu lang.
Die Lampe ist zu teuer. Ta lampa jest za droga. Die Lampe ist zu teuer.
Jeszcze parę słówek, które będą dzisiaj używane, aby wzmocnić emocjonalnie wypowiedzenie. Są to:
denn denn
aber aber
wirklich wirklich
O ile z przetłumaczeniem aber i wirklich w dzisiejszym kontekście nie ma problemu
aber ale, ależ aber
wirklich rzeczywiście, naprawdę wirklich
to z denn jest trochę trudniej. Ale spróbujemy.
Wie viel kostet denn das Bild? A ile(ż) kosztuje ten obraz? Wie viel kostet denn das Bild?
Samo pytanie
Wie viel kostet das Bild? Ile kosztuje ten obraz? Wie viel kostet das Bild?
Wyraża neutralne, spokojne zainteresownie.
Jednak pytanie
Wie viel kostet denn das Bild? A ile kosztuje ten obraz? Wie viel kostet denn das Bild?
Podkreśla większe zainteresowanie pytającego.
To samo dzieje się z wymienionymi przed chwilą słówkami aber, wirklich.
Das ist teuer. To jest drogo. Das ist teuer.
Brzmi neutralnie bez większych emocji.
Das ist aber teuer. Ależ to drogie. Das ist aber teuer.
Jest wypowiedzią bardziej intensywną.
Das Bett ist billig. To łóżko jest tanie. Das Bett ist billig.
Das Bett ist wirklich billig. To łóżko naprawdę jest tanie. Das Bett ist wirklich billig.
Czas na zapowiadany dialog w sklepie meblowym. Nie podaje tłumaczenia, wszystkie słówka zostały już wyjaśnione.
A– Brauchen Sie Hilfe?
B– Wie viel kostet denn der Sessel?
A– Der Sessel kostet 98 Euro. Das ist sehr günstig. Ein Sonderangebot.
B– Ja, das ist wirklich nicht teuer. Der Sessel ist sehr schön, aber unpraktisch.
A– Finden Sie? Und der Stuhl hier? Was sagen Sie?
B – Der Stuhl ist nicht schlecht, wie viel kostet er?
A– Der Stuhl kostet 200 Euro. Er kommt aus Italien.
B – Der Stuhl ist auch sehr schön, aber er ist zu teuer.Vielen Dank! Auf Wiedersehen!
A – Auf Wiedersehen!
Czas na liczby. Te od zera do 100 znasz już dobrze, więc dziś od 100 do 1 000 000. Tworzenie ich jest bardzo proste, jeśli zapamięta się, że tylko dwie ostatnie cyfry mówi się od końca i z dodadniem i. Np.
352 dreihundertzweiundfünfzig 352
100 (ein)hundert
200 zweihundert
300 dreihundert
351 dreihunderteinundfünfzig
400 vierhundert
549 fünfhundertneunundvierzig
654 sechshundertvierundfünfzig
700 siebenhundert
862 achthundertzweiundsechzig
900 neunhundert
1000 (ein)tausend
2000 zweitausend
3278 dreitausendzweihundertachtundsiebzig
10 000 zehntausend
40 890 vierzigtausendachthundertneunzig
100 000 hunderttausend
897 000 achthundertsiebenundneunzigtausend
898 000 achthundertachtundneunzigtausend
1 000 000 eine Million
Na pytanie:
Wie viel kostet die Lampe? /Was kostet die Lampe? Ile kosztuje ta lampa? Wie viel kostet die Lampe?/Was kostet die Lampe?
Odpowiadamy:
Sie kostet 57 Euro. Ona kosztuje 57 Euro. Sie kostet 57 Euro.
Albo:
Die Lampe kostet 38,50. Ta lampa kosztuje 38,50. Die Lampe kostet 38,50.
Możesz więc pominąć słowo Cent, co jest bardziej popularne, niż wypowiadanie całej sumy.
Die Lampe kostet 38 Euro und 50 Cent.
Pamiętaj, że ani Euro, ani Cent nie używa się w liczbie mnogiej.
Na koniec bardzo miłe słowa, które już doskonale znasz, ale je jeszcze raz przypomnę:
bitte proszę bitte
danke dziękuję danke
Używaj ich jak najczęściej!
Bardzo dziękuję za słuchanie. Daj znać, jeśli ten odcinek Ci się spodobał. Bis bald!